Daegu ชั้นกลับมาแล้วววววว

อันยองค่า วันนี้เราจะพาไปเที่ยวทางใต้ของเกาหลีค่ะ หลายคนอาจจะไม่คุ้นชินกับที่นี่

เพราะไม่ได้เป็นเมืองท่องเที่ยงอย่างปูซานหรือคยองจู ที่นี่คือแดกูค่ะ

เป็นเมืองที่ใหญ่อันดับ3ของเกาหลี รองจากปูซานค่ะ

เมื่อ4ปีที่แล้ว เป็นการมาเกาหลีครั้งแรกของเรา และได้มีโอกาสมาเที่ยวแดกู เพราะเพื่อนมหาลัยอยู่ที่นี่

แต่ครั้งนี้นับว่าเปรี้ยวมาก ที่มาคนเดียว เพื่อมาหาเพื่อนที่นี่อีกครั้งค่ะ

ความวุ่นวายเริ่มต้นตั้งแต่ที่Seoul stationค่ะ ก่อนหน้านี้เราซื้อตั๋วKTX one day passเอาไว้ค่ะ

คิดเป็นเงินไทย ประมาณ1800บาท ใช้ได้ทั้งวันเลย ไปที่ไหนก็ได้จ้า

พอได้ตั๋วมาแล้วเราก็ทำการไปจองตั๋วไปแดกู เอารอบที่ไวที่สุด แต่ตอนเช้าคนกลับไปทำงานเยอะมาก

เลยเต็มหมด เราเลยอัพคลาสเป็นเฟริสคลาส เสียเงินเพิ่มค่ะ รอบที่ได้ อีก10นาทีรถไฟจะออก.....

เรารีบวิ่งไปหาชานชาลาเลยค่ะ แต่ก็ดันไปผิดชานชาลา ตกรถไฟจนได้.....

ก็เลยกลับเข้าไปออกตั๋วใหม่ ซึ่งตั๋วเก่าที่พลาดไป สามารถรีฟันเงินคืนได้ค่ะ แต่จะโดนหักไป1300วอน

พอได้ตั๋วเราก็โทรหาเพื่อน บอกเวลาที่จะไปถึงค่ะ จากนั้นก็รีบไปหาชานชาลาต่อ คริคริ

จากโซลไปแดกูใช้เวลาเกือบ2ชั่วโมงค่ะ พอถึงสถานี ดงแดกู เพื่อนเราก็มารอรับอยู่แล้ว

ข้างทางใบไม้เปลี่ยนสีเยอะมาก ซึ่งทางใต้จะเปลี่ยนสีไวกว่าที่โซลค่ะ สวยมากๆ

เพื่อนเรากำลังพาไปดูดอกไม้และใบไม้เปลี่ยนสี ที่สวน ซู มก วอนค่ะ กว่าจะถึง หลงแล้วหลงอีก5555

ขนาดวันพฤหัส คนยังเยอะมาก ที่จอดรถหายากมากกก เด็กๆมาเที่ยวเยอะเลย

มีดอกไม้สวยงามนำมาตกแต่งเป็นรูปต่างๆค่ะ น่ารักมากๆ

ที่นี่เป็นสวนที่มีการเพาะต้นไม้ นำต้นไม้หายากมาจัดแสดงค่ะ ซึ่งต้นไม้เยอะมากๆ มีแปลงปลูกด้วย

ใบไม้เปลี่ยนสี มีทั้งเหลือง แดง ส้ม สวยมากค่ะ เราชอบที่นี่มากๆๆๆๆ

โรงเรียนพาเด็กๆอนุบาลมาเที่ยวกันเพียบเลย

เป็นครั้งที่2ที่ได้กลับมาเที่ยวแดกูอีกครั้ง รู้สึกประทับใจมาก ถึงเมืองนี้จะไม่ค่อยมีอะไรให้เที่ยว 

แต่มีธรรมชาติสวยๆให้ดูเพลินเลยค่ะ เราเลยหลงรักเมืองนี้มาก

หลังจากนั้น เพื่อนก็พาเราไปทานข้าวที่ร้าน คัมจาทัง แล้วก็ไปเยี่ยมคุณแม่และบ้านหลังใหม่ของเพื่อน

ที่อยู่เมืองชองโดค่ะ ไม่ไกลจากแดกู และเดินทางไปปูซานแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น

เมืองนี้เพื่อนบอกว่าบ้านนอกค่ะ คือไม่มีอะไรเลยจริงๆ อยู่แบบชิวๆ ไม่วุ่นวายเหมือนแดกู

ช่วงฤดูใบไม้ร่วง นาข้าวเป็นสีเหลืองทอง สวยมากๆๆ

ที่สำคัญเมืองชองโดยังเป็นเมืองที่ปลูกลูกพลับเยอะมากและขึ้นชื่อของเกาหลีด้วย

ถ้ามาช่วงนี้จะเห็นลูกพลับสีส้มดกเต็มต้นทั่วทั้งเมืองเลยค่ะ

การเดินทางมาเที่ยวตจว.ครั้งนี้ เราไม่เหงาเลย แม้จะเดินทางคนเดียว แต่เรามีเพื่อน ที่สามารถพูดภาษา

ไทยได้ แล้วก็การต้อนรับของครอบครัวเพื่อนที่อบอุ่น ประทับใจมากค่ะ กลับโซลแบบยิ้มไม่หุบเลย

แล้วจะกลับมาเที่ยวใหม่นะแดกู^^